Photo: Ταph Team.
Φωτογραφήθηκε στο Προπονητικό Κέντρο του ΟΑΚΑ.
ΜΥΡΤΩ ΚΑΖΗ
Δημοσιογράφος.
Η ΜΥΡΤΩ ΛΕΕΙ:
Η βασική μου ασχολία στη ζωή είναι η δημοσιογραφία. Εχω δύο site και περιοδικά, το Yes I Do που αφορά γάμους και το ΒΟΟΜ (Babies Of Outstanding Mommies) που απευθύνεται σε καλά ενημερωμένους γονείς! Παράλληλα εργάζομαι ως mommy blogger μέσα από τα δικά μου social media ενώ η βασική μου «ασχολία» ακούει στο όνομα «Μπιθάκια». Τα παιδιά μου, ο Οδυσσέας και η Ιριάνα.
Μια μαμά πάντα τρέχει. Τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά. Πριν γίνεις γονιός δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ΠΟΛΥ θα τρέχεις μόλις αποκτήσεις παιδάκι και έτσι το τρέξιμο αποκτά νέο νόημα και σημασία. Εκτός από το parent-running όμως απολαμβάνω κάποια βράδια της εβδομάδας να τρέχω στη γειτονιά μας σε χαλαρό ρυθμό για να αδειάσω το μυαλό μου, να ακούσω την αγαπημένη μου μουσική και να αποσυμφορήσω τον εγκέφαλό μου.
Ο στόχος μου είναι πάντα η προσωπική ηρεμία και ισορροπία.
Το κίνητρο μου για να βγω από την πόρτα ακόμα και όταν είμαι κουρασμένη είναι το μαγικό αίσθημα όταν θα ξαναμπώ από την πόρτα. Μπορεί να μην αντέχεις να κάνεις βήμα όμως αν το πάρεις απόφαση, η στιγμή που θα επιστρέψεις σπίτι σε επιβραβεύει μοναδικά. Έχεις κάνει κάτι καλό για το σώμα και την ψυχή σου και αυτό είναι ένα μοναδικό συναίσθημα.
Το αξεσουάρ – φετίχ που φοράω στο τρέξιμο είναι τα κολάν μου. Δεν μπορώ να τρέξω με σορτσάκι ούτε το καλοκαίρι, γι’αυτό έχω ένα συρτάρι γεμάτο με running κολάν που λατρεύω να τα φοράω και ως casual sport outfits ακόμα και στο γραφείο με πουλόβερ.
Τρέχω πάντα με μουσική υπόκρουση. Ντρέπομαι αλλά τις τελευταίες ημέρες ακούω το Soundtrack της παιδικής ταινίας Vaiana. Είναι η αγαπημένη ταινία και ηρωίδα των παιδιών μου και έχει συγκλονιστικά ανεβαστική μουσική οπότε τρέχω και χαμογελάω ολόκληρη.
Αυτό με «ρίχνει» στο τρέξιμο είναι η στιγμή που το μυαλό μου θα πάει σε εκκρεμότητες της δουλειάς ή κάτι δυσάρεστο που έχει συμβεί μέσα στην ημέρα μου.
Αυτό που με ανεβάζει στο τρέξιμο είναι όταν σκέφτομαι πως «ναι τα κατάφερα, βρήκα 30 λεπτά για εμένα!»
Για εμένα η μεγάλη απόσταση είναι τα 5χλμ! Δεν είμαι των μεγάλων αποστάσεων γιατί το τρέξιμο το κάνω ως μια μορφή ψυχοθεραπείας. Κάνω το “session” μου και επιστρέφω στις υποχρεώσεις μου και στην οικογένειά μου.
Δεν έχω τρέξει μαραθώνιο, τον έτρεξε όμως πέρσι ο άντρας μου και είναι κάτι που με έκανε να τον θαυμάσω ακόμα περισσότερο. Ήταν μια εμπειρία ζωής φυσικά για εκείνον αλλά και για εμάς που τον περιμέναμε στον τερματισμό.
Αγαπώ να τρώω γιαούρτι με φρούτα, μέλι και κανέλα. Δεν είμαι πολύ της υγιεινής διατροφής, θα πρέπει να το ομολογήσω αυτό… Δεν μου αρέσουν τα ψέματα.
Η «γουρουνιά» που επιτρέπω στον εαυτό μου είτε έχω τρέξει είτε όχι είναι οι τηγανιτές πατάτες. Τις αγαπώ και δεν ζω χωρίς αυτές!
Ευτυχώς δεν έχω τραυματιστεί τρέχοντας.
Το ωραιότερο σημείο που έχω τρέξει θα έλεγα πως είναι στο νησί μου, τις Σπέτσες.
Αποφεύγω το σκοτάδι ως ιδιοσυγκρασία, με αγριεύει και έτσι πάντα τρέχω όπου έχει φως.
Μετράω την απόσταση που διανύω με το ρολόι μου και αυτό είναι κάτι που με κινητοποιεί και με οργανώνει πολύ.
Θα ήθελα πολύ να τρέχω με παρέα, αλλά μετά υποκύπτω στον πειρασμό της κουβέντας και το τρέξιμο «πάει περίπατο». Οπότε μόνη μου με τη μουσική μου.
Όχι δεν έχω κάνει trail running στο βουνό, αλλά κάνει ο άντρας μου κάθε Σαββατοκύριακο σχεδόν και από τα Insta Stories που ανεβάζει είναι στιγμές που πραγματικά ζηλεύω. Η θέα από την Πάρνηθα για παράδειγμα είναι μοναδική.
Μου φαίνεται ό,τι πιο δύσκολο μπορεί να συμβεί σε κάποιον το barefoot (ξυπόλητο) τρέξιμο! Όχι δεν το κάνω.
Το τρέξιμο συνδυάζει τη θηλυκότητα με τον δυναμισμό. Είναι υπέροχα τα κορίτσια που τρέχουν γιατί αυτό σημαίνει πως αγαπούν τον εαυτό τους, φροντίζουν το σώμα τους και την ψυχική τους υγεία και άρα μπορούν να είναι ολοκληρωμένες και ευτυχισμένες γυναίκες.
Πάντα συμβαίνουν όμορφα πράγματα όταν τρέχεις. Ένα χαμόγελο που θα ανταλλάξεις με κάποιον ή κάποια άλλη που τρέχει στο δρόμο, έναν φίλο σου που θα χαιρετήσεις από μακριά και θα του υποσχεθείς πως θα βρεθείτε σύντομα, η ανακάλυψη ενός σημείου στη γειτονιά σου που δεν ήξερες πως υπάρχει.
Έχουμε σκυλάκι και ναι κάποιες φορές ακολουθεί αλλά είναι μικρή ακόμα και έτσι δεν την κουράζουμε προς το παρόν.
Υπάρχουν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες που βαριέμαι να πάω για τρέξιμο. Φυσικά! Όποιος απαντήσει αρνητικά πιστεύω θα λέει ψέματα.
«Τρέχω για να μην κάνω δίαιτα»; Είναι μια φράση και μια «ιδεολογία» πολύ ελληνική τολμώ να πω. Τρέχω και μετά παραγγέλνω burger χωρίς τύψεις. Ναι, σωστό κι αυτό αν και δεν ξέρω αν θα έχει αποτέλεσμα, αλλά από την άλλη γιατί όχι; Και τρέξιμο και δίαιτα; Μια ζωή την έχουμε, ας την απολαύσουμε.
Κάποιες μέρες πιστεύω πως το τρέξιμο είναι η πιο χαλαρωτική και stress-free ασχολία του κόσμου και κάποιες άλλες είμαι πεπεισμένη πως είναι ένα hobby φτιαγμένο για μαζοχιστές. Μάλλον κάπου στη μέση είναι η αλήθεια.
Ολοι έχουν “τρελαθεί” τα τελευταία χρόνια και παίρνουν τους δρόμους τρέχοντας γιατί οι ώρες στο γραφείο είναι πολλές, τα mails ατελείωτα, τα άγχη ασήκωτα και οι υποχρεώσεις δεν σταματούν ποτέ. Το τρέξιμο είναι η απάντηση στον σύγχρονο και τόσο πιεστικό τρόπο ζωής.
Ο αγαπημένος δρομέας είναι ο άντρας μου.
ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ: Σύντομα ολοκληρώνεται το πρώτο μας online challenge. Μαζί ξεχάσαμε για λίγο το Virus, και κάναμε το Ladies Run, Viral!