ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ ΠΛΑΚΑ

«Οι αγώνες με ωθούν να βγω από τη ζώνη άνεσής μου»

ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ ΠΛΑΚΑ

ΑΘΛΗΤΡΙΑ ΣΤΙΒΟΥ

-Ως αθλήτρια στίβου, προσπαθώ με επιμονή και αφοσίωση να πετύχω τους στόχους μου στον πρωταθλητισμό. Γι’ αυτό, θα έλεγα πως είμαι “μαχήτρια”.

-Η σκληρή δουλειά και η πειθαρχία αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της καθημερινότητάς μου, καθώς αγωνίζομαι όχι μόνο για την προσωπική μου βελτίωση, αλλά και για την εκπλήρωση των ονείρων μου. Παράλληλα, σπουδάζω Ψυχολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ένα πεδίο ιδιαίτερα απαιτητικό, το οποίο όμως με συναρπάζει, καθώς με βοηθά να κατανοήσω καλύτερα τον ανθρώπινο νου και τη συμπεριφορά. Μέσα από τις σπουδές μου, μαθαίνω πώς σκέφτονται και αισθάνονται οι άνθρωποι, κάτι που με εμπλουτίζει ως άτομο και μου δίνει νέα εργαλεία για να διαχειρίζομαι τις προκλήσεις, τόσο στον στίβο όσο και στη ζωή.

-Η αλήθεια είναι πως το τρέξιμο δεν μπήκε ξαφνικά στη ζωή μου, μια τυχαία μέρα. Αντίθετα, ήταν πάντα εκεί, από τα πρώτα μου χρόνια. Ως παιδί, έτρεχα ανέμελα στην αυλή του σχολείου, προσπερνώντας ακόμη και τα αγόρια, με μια αίσθηση ελευθερίας που με έκανε να συνειδητοποιήσω το ταλέντο μου από πολύ μικρή ηλικία. Η μητέρα μου συχνά λέει πως πριν καλά-καλά περπατήσω, ήδη είχα ξεκινήσει να τρέχω.

-Το τρέξιμο ήταν, λοιπόν, κομμάτι της φύσης μου, κάτι που υπήρχε μέσα μου από πάντα. Πριν κατασταλάξω στον στίβο και αποφασίσω να ακολουθήσω τον πρωταθλητισμό, είχα δοκιμάσει πολλά αθλήματα, ψάχνοντας τον δρόμο μου. Έκανα χορό για έντεκα χρόνια, κάτι που με βοήθησε να αποκτήσω σωματική επίγνωση, ευλυγισία και χάρη. Όμως, κάποια στιγμή, ένιωσα πως έπρεπε να δοκιμάσω τον στίβο. Την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου στο ταρτάν, ήταν σαν να βρήκα τη θέση μου, το μέρος όπου ανήκω. Από εκείνη τη στιγμή, κατάλαβα ότι το τρέξιμο δεν ήταν απλώς μια δραστηριότητα, αλλά το πάθος μου.

-Σήμερα, το τρέξιμο έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Τρέχω παντού: στον δρόμο, στο στάδιο, σε άλση, σε κάθε γωνιά όπου μπορώ να νιώσω τον αέρα στο πρόσωπό μου και την αδρεναλίνη να κυλάει. Είναι κάτι περισσότερο από άσκηση· είναι τρόπος ζωής, το μέσο που με γεμίζει ενέργεια και με κάνει να νιώθω ζωντανή. Κάθε μέρα που τρέχω, νιώθω ότι συνδέομαι με τον παλιό μου εαυτό, το μικρό παιδί που έτρεχε ανέμελα, και ταυτόχρονα γίνομαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου.

-Η συμμετοχή σε αγώνες έχει τεράστια σημασία για μένα, όχι μόνο επειδή αποτελεί συναρπαστική πρόκληση, αλλά και γιατί μου προσφέρει αμέτρητα οφέλη σε πολλαπλά επίπεδα. Μέσα από κάθε αγωνιστική εμπειρία, βελτιώνομαι σωματικά και ψυχικά, μαθαίνοντας να αναγνωρίζω τα όριά μου και να τα ξεπερνώ. Κάθε φορά που αγωνίζομαι, δοκιμάζω τις δυνάμεις μου και ανακαλύπτω νέες πλευρές του εαυτού μου, αντιλαμβάνομαι τις αντοχές μου και μαθαίνω πώς να διαχειρίζομαι καλύτερα τις δυσκολίες.

-Οι αγώνες με ωθούν να βγω από τη ζώνη άνεσής μου και να παλέψω με τον εαυτό μου, βελτιώνοντας όχι μόνο τη φυσική μου κατάσταση, αλλά και την ψυχική μου ανθεκτικότητα. Αντιμετωπίζω στρεσογόνες καταστάσεις και μαθαίνω να τις διαχειρίζομαι, κάτι που με βοηθά να παραμένω ψύχραιμη και συγκεντρωμένη ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.

-Επιπλέον, μέσα από τους αγώνες μαθαίνω την αξία του αλληλοσεβασμού. Οι συναθλητές μου δεν είναι μόνο αντίπαλοι, αλλά και συνοδοιπόροι σε αυτό το ταξίδι αυτοβελτίωσης. Αυτή η εμπειρία δεν είναι απλώς σωματική δοκιμασία, αλλά βαθιά ψυχική πορεία που με βοηθά να εξελιχθώ ως άτομο, να αναπτύξω τις δυνάμεις μου και να αντιμετωπίζω κάθε νέα πρόκληση με θάρρος και αυτοπεποίθηση.

-Η θηλυκότητα δεν σημαίνει απαραίτητα αδυναμία και ευθραυστότητα, όπως πολλοί υποθέτουν. Οι γυναίκες μπορούν πλέον να συνδυάσουν δυναμισμό και σκληρή δουλειά, επιτυγχάνοντας κάθε στόχο. Θα τόνιζα πως μια γυναίκα κάνει το άθλημα “θηλυκό” απλώς επειδή είναι ο εαυτός της, διατηρώντας τη μοναδικότητά της και την προσωπικότητά της. Το ιδιαίτερο στυλ που έχει όταν τρέχει, τα ρούχα που φοράει, τα αξεσουάρ που επιλέγει για να νιώθει ο εαυτός της, ακόμα και το χτένισμά της, προσδίδουν θηλυκότητα και ομορφαίνουν το τρέξιμο.

-Όταν μια γυναίκα αθλείται και προσέχει το σώμα της, εκπέμπει θετική ενέργεια και αυτοπεποίθηση. Ίσως θα έλεγα πως όταν μια γυναίκα “ερωτεύεται” ένα άθλημα, λάμπει ολόκληρη από ικανοποίηση και νιώθει ζωντανή και ελεύθερη να εκφράσει τη θηλυκότητά της.

-Το μεγαλύτερο εμπόδιο που έχω καταφέρει να ξεπεράσω είναι οι Πανελλήνιες, μια περίοδος γεμάτη ένταση και θυσίες. Αναγκάστηκα να αφήσω πίσω μου δραστηριότητες που με έκαναν ευτυχισμένη, όπως το τρέξιμο, και να στερηθώ σχεδόν εντελώς τον ελεύθερο χρόνο μου. Οι ατελείωτες ώρες διαβάσματος άρχισαν να με εξαντλούν σωματικά και ψυχικά. Ένιωθα συχνά απομονωμένη, καθώς έπρεπε να παλέψω μόνη μου για να πετύχω. Η πίεση ήταν συνεχής, και η αίσθηση ότι τα όριά μου έφταναν στο σημείο της εξάντλησης ήταν συχνή. Όμως, όσο δύσκολο κι αν ήταν, κράτησα το βλέμμα στραμμένο στον στόχο μου, αντλώντας δύναμη από την επιμονή και την υπομονή μου.

-Τελικά, πέτυχα τον στόχο μου και πέρασα στο πανεπιστήμιο που ήθελα, πράγμα που με γέμισε περηφάνια. Μέσα από αυτή την εμπειρία, έμαθα να πιστεύω στον εαυτό μου και να ξέρω ότι, με σκληρή δουλειά, δεν υπάρχει εμπόδιο που δεν μπορεί να ξεπεραστεί.

-Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό μου, σχεδόν σαν φετίχ, είναι ότι δεν μπορώ να τρέξω χωρίς τα ακουστικά μου. Η μουσική είναι για μένα κάτι περισσότερο από απλή συνοδεία στο τρέξιμο· είναι ένας τρόπος να αποδράσω από την καθημερινότητα και να βρω ψυχική ενθάρρυνση. Οι στίχοι των τραγουδιών που επιλέγω με παρακινούν να συνεχίσω, να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό και να ξεπεράσω τα όριά μου.

-Παράλληλα, το ρολόι μου είναι ο αχώριστος σύντροφός μου. Το φοράω πάντα στο τρέξιμο για να παρακολουθώ τους χρόνους μου, κάθε δευτερόλεπτο που περνά, κάθε μικρή βελτίωση. Αυτό με βοηθά να έχω σταθερό κίνητρο για να γίνομαι καλύτερη μέρα με τη μέρα, προσπαθώντας συνεχώς να ξεπερνώ τον εαυτό μου.

-Ένα ακόμη “φετίχ” μου είναι το πάθος μου για το στυλ, ακόμα και όταν αθλούμαι. Λατρεύω να συνδυάζω τα ρούχα που φοράω, να δίνω σημασία στις λεπτομέρειες και να φτιάχνω τα μαλλιά μου με διαφορετικούς τρόπους. Το να νιώθω όμορφα και άνετα με την εμφάνισή μου ενισχύει την αυτοπεποίθησή μου και με κάνει να απολαμβάνω κάθε στιγμή στο τρέξιμο, μετατρέποντάς το σε μια ολόκληρη εμπειρία, σωματική αλλά και αισθητική.

-Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σήμερα είναι η πίεση και η προσπάθεια να ισορροπήσουν τα πάντα μέσα στην ημέρα τους, καθώς και να ανταποκριθούν σε πολλαπλούς ρόλους. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής απαιτεί από τις γυναίκες να ισορροπούν ανάμεσα σε επαγγελματικές ευθύνες, οικογενειακές υποχρεώσεις, κοινωνικές σχέσεις, αυτοφροντίδα και, πολλές φορές, τη διατήρηση προσωπικών στόχων. Αυτή η πίεση μπορεί να είναι εξουθενωτική, καθώς δημιουργεί την αίσθηση ότι πρέπει να “προλάβουν τα πάντα” και να τα κάνουν όλα τέλεια.

-Κατά καιρούς εμπνέομαι από πολλές γυναίκες, τόσο στον αθλητισμό όσο και σε άλλους τομείς. Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρότυπό μου είναι η μητέρα μου, η οποία με εμπνέει με πολλούς τρόπους. Είναι μια αγωνίστρια που ποτέ δεν τα παρατάει. Κάθε μέρα, στη δουλειά της ως δασκάλα μουσικής, αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες, όμως η αγάπη της γι’ αυτό που κάνει και η επιμονή της νικούν στο τέλος και την δικαιώνουν. Παρόλο τον πιεσμένο χρόνο της, είναι πάντα δίπλα μου και με στηρίζει σε ό,τι χρειαστώ. Αν και συχνά είναι αυστηρή και επικριτική, μου έχει διδάξει να είμαι ο εαυτός μου, να μην φοβάμαι να μιλήσω, να διεκδικώ και να αγωνίζομαι. Είμαι πολύ χαρούμενη που την έχω δίπλα μου, καθώς έχει συμβάλει καθοριστικά στο να γίνω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα.

-Το αγαπημένο μου υγιεινό τρόφιμο είναι το λεγόμενο “energy bowl”, το οποίο αποτελείται από γιαούρτι, μέλι, νιφάδες σοκολάτας, βρώμη ή granola και διάφορα φρούτα της επιλογής μου. Συνοδευόμενο με έναν φρεσκοστυμμένο φυσικό χυμό, είναι το ιδανικό πρωινό, καθώς με γεμίζει δύναμη και ενέργεια για να ανταπεξέλθω στην απαιτητική καθημερινότητά μου. Αντίθετα, η ένοχη ευχαρίστησή μου είναι η βάφλα με extra πραλίνα σοκολάτας και μία μπάλα παγωτού βανίλια.

-Ο κόσμος χωρίς ladies σίγουρα θα ήταν πολύ διαφορετικός από ό,τι είναι τώρα και αναμφίβολα φτωχότερος σε πολιτισμό, συναισθηματική νοημοσύνη, φροντίδα και κατανόηση. Χωρίς τις γυναίκες δεν θα υπήρχε η εξέλιξη του είδους ούτε η κοινωνική πρόοδος, διότι οι γυναίκες έχουν συμβάλει καθοριστικά στον αθλητισμό, στη διαμόρφωση της τέχνης, της επιστήμης, της πολιτικής, καθώς και σε αμέτρητους άλλους τομείς.

-Οι γυναίκες ομορφαίνουν τη ζωή και δίνουν νόημα σε αυτή. Ένας κόσμος χωρίς αυτές θα ήταν μονοδιάστατος, στερούμενος ποικιλομορφίας, ζωντάνιας και συμπόνιας.

Photo: Παναγιώτης Γιαννούτσος – taphteam

27 Sep 2024 no comments