Photo: Jordan Makarof
ΠΟΠΗ ΑΣΤΡΟΠΕΚΑΚΗ
Πρωταθλήτρια μεγάλων αποστάσεων
Φωτογραφήθηκε στον Αστέρα Βουλιαγμένης
Η ΠΟΠΗ ΛΕΕΙ:
Οι μεγάλες αποστάσεις – και ειδικά ο μαραθώνιος – είναι επίπονο και μοναχικό σπορ. Έρχεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου για πολύ ώρα μέσα στον αγώνα. Πρέπει να ξεπεράσεις τον πόνο, τις φοβίες και να μπορείς να τρέξεις «έξυπνα» για πάνω απο 42 χλμ. Για μένα, βέβαια, αυτό αποτελεί κίνητρο για να ξεπερνώ τον εαυτό μου, που είναι και ο στόχος μου σε κάθε αγώνα. Θέλω κάθε φορά να τερματίζω λίγο πριν… λιποθυμήσω.
Για να ασχοληθείς με αγωνίσματα μεγάλων αποστάσεων πρέπει να έχεις ταλέντο, αντοχή, ταχύτητα και πολύ αγάπη για αυτό που κάνεις. Αν δεν το αγαπάς, δεν θα έχεις διάρκεια. Επιπλέον, πρέπει να είσαι καλός άνθρωπος… Να έχεις ψυχή!
Το 2008 είχα έναν σοβαρό τραυματισμό (περιοστικό οίδημα στο καλάμι) που με άφησε για δύο χρόνια εκτός αγώνων. Δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ ξανά με το στίβο, μέχρι που συνάντησα την τωρινή μου προπονήτρια, Καρολίνα Σκούρτη. Αυτή ήταν που μου «φύτεψε» την ιδέα να ασχοληθώ με τον μαραθώνιο. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ πριν. Μέχρι τότε έτρεχα ώς 10 χλμ.
Στον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας το 2011 έκανα χρόνο 2:43:50 και ήμουν πολύ κοντά στο όριο των Ολυμπιακών αγώνων. Τελικά, δεν είχα τελειώσει σαν αθλήτρια.
Η αίσθηση του να κάνεις την υπέρβαση δεν περιγράφεται. Μόνο κάποιος που το έχει ζήσει, το καταλαβαίνει.
Το μικρόβιο δε φεύγει εύκολα – ή το ‘χεις ή δεν το ‘χεις. Τώρα τρέχω πιο συνειδητοποιημένα από ποτέ, είμαι πιο ώριμη.
Είμαι αυστηρή και απαιτητική με τον εαυτό μου και πολλές φορές τον πιέζω περισσότερο απ’ όσο πρέπει. Τα χιλιόμετρα που έχω τρέξει, σε αγώνες και προπονήσεις, τα χρόνια που ασχολούμαι με τον στίβο, είναι αμέτρητα. Πιστεύω ότι αντιστοιχούν με τον γύρο του κόσμου!
Προπονούμαι στο γήπεδο της ομάδας μου, τον Πανιώνιο και καμιά φορά στον Εθνικό Κήπο. Όταν πρέπει να τρέξω πολλά χιλιόμετρα πηγαίνω στο Άλσος της Νέας Σμύρνης ή στον Αγ. Κοσμά, στην εξωτερική διαδρομή.
Το ομορφότερο μέρος που έχω κάνει προπόνηση είναι το προπονητικό κέντρο στα Πυρηναία, στα σύνορα Γαλλίας – Ισπανίας. Έχει υψόμετρο και είναι ιδανικό για δρομείς μεγάλων αποστάσεων.
Σέβομαι και εκτιμώ βαθύτατα τους ερασιτέχνες μαραθωνοδρόμους. Είναι αυτοί που δίνουν το καλό παράδειγμα και τρέχουν γιατί το αγαπάνε αληθινά. Το να μπορούν να τρέχουν τόσες ώρες είναι εκπληκτικό: εμείς τερματίζουμε σε 2:43:00 και αυτοί σε 4:43:00! Το μόνο που μπορώ να πω είναι «respect».
Η κατάσταση του αθλητισμού στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ ιδανική, πόσο μάλλον τώρα με την οικονομική κρίση. Οι αθλητές μεγάλων αποστάσεων τρέχουμε γιατί το γουστάρουμε. Ό,τι κάνουμε, το κάνουμε μόνοι και με τη συμπαράσταση των προπονητών και των… γονιών μας.
Ο στίβος είναι ερασιτεχνικό σπορ. Δεν περιμένω να βγάλω χρήματα. Μόνο αν στεφθείς Ολυμπιονίκης έχεις τέτοια προνόμια.
Στόχος μου είναι να τρέξω σε έναν μαραθώνιο μέσα στην επόμενη χρονιά και να κάνω ατομική επίδοση που θα μου εξασφαλίσει μια συμμετοχή σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ή Μεσογειακούς Αγώνες.
Το μεγαλύτερό μου όνειρο είναι μια συμμετοχή σε Ολυμπιάδα. Αυτή τη φορά δεν το πέτυχα, ελπίζω όμως να καταφέρω να βρεθώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο Ντε Τζανέιρο το 2016.
Η απόλυτη αθλήτρια για μένα είναι η αγγλίδα μαραθωνοδρόμος, Πόλα Ράντκλιφ, που κατέχει και το παγκόσμιο ρεκόρ.
ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ:
Αυτές τις μερες, η 38χρονη Πόλα Ράντκλιφ δίνει ένα συγκινητικό αγώνα με τους γιατρούς της ωστε να αντιμετωπίσει έναν τραυματισμό στο πόδι. Η Πόλα κινδυνεύει να κρατηθεί μακρυά απο τη γραμμή της εκκίνησης στην “έδρα” της, το Λονδίνο, στους Ολυμπιακούς Αγώνες: Το πρόσταγμα του αφέτη για το γυναικείο μαραθώνιο θα δοθεί την Κυριακή 5 Αυγούστου.