Photo: Γιώργος Σανταμούρης
NIKH XΑΓΙΑ
Δημοσιογράφος και δασκάλα yoga
Φωτογραφήθηκε στο πάρκο Ριζάρη
Η ΝΙΚΗ ΛΕΕΙ:
Αφορμή για να ξεκινήσω το τρέξιμο ήταν η συμμετοχή μου στον πρώτο αγώνα Ladies Run. Έως τότε η σχέση μου με το jogging θύμιζε τη σχέση που έχει η Lindsay Lohan με την υγιεινή ζωή και ο Terry Richardson με τη σεμνότητα. Κοινώς, απολύτως καμία. Από τη στιγμή, όμως, που είπα το μεγάλο ναι, έπρεπε με κάποιο τρόπο να τερματίσω. Οι Αμερικανοί βέβαια λένε ότι η σημαντική απόφαση που καλείται να πάρει ένας αρχάριος δρομέας έχει να κάνει περισσότερο με το πως θα φτάσει ως τη γραμμή της εκκίνησης απ’ ότι σε εκείνη του τερματισμού. Όπως και να ‘χει, μετά τις διακοπές του Αυγούστου (γιατί μην ξεχνάμε τα μπάνια του λαού), ξεκίνησα τη συστηματική προπόνηση με στόχο την παχιά κορδέλα στο τέλος της διαδρομής. Εν ολίγοις, τρέχω μόλις μερικούς μήνες.
Η αγαπημένη μου διαδρομή ξεκινά από το ξενοδοχείο Έδεμ στην Ποσειδώνος και απλώνεται έως την άκρη της Μαρίνας Φλοίσβου, εκεί οπού αράζουν τα χλιδάτα σκάφη των Ελλήνων «ολιγαρχών». Μου αρέσει πολύ να τρέχω στη γειτονιά μου. Πιστεύω ότι το Παλαιό Φάληρο είναι η πιο όμορφη πόλη του κόσμου (εντάξει μετά το Σαν Φρανσίσκο – εχχχμμ δεν υπερβάλλω).
Όταν τρέχω έχω πάντα μαζί το iPhone μου. Όχι, φυσικά για να μην χάσω κάποια κλήση, αλλά γιατί μου αρέσει να τρέχω με μουσική (μου δίνει ρυθμό και με κάνει να ξεχνιέμαι) και να χρησιμοποιώ το Nike+ (είμαι εθισμένη στα συγχαρητήρια που σου δίνουν γνωστοί δρομείς όταν ολοκληρώσεις τη διαδρομή σου).
Στην αρχή ξεκίνησα να τρέχω παρέα με το αγόρι μου, γιατί ήθελα να έχω μια συντροφιά μαζί μου. Στην πορεία, όμως, κατάλαβα ότι αυτό που γινόταν ήταν να τρέχει εκείνος μπροστά και εγώ από πίσω να παλεύω να τον ακολουθήσω. Δεν μου άρεσε. Με άγχωνε και με κούραζε το ότι προσπαθούσα να ακολουθήσω το ρυθμό του. Έκτοτε προτιμώ να τρέχω μόνη μου.
Η πρώτη μέρα που ξεκίνησα να τρέχω θα μου μείνει αξέχαστη. Μου είχε ανέβει όλο το αίμα στο κεφάλι, είχα γίνει κατακόκκινη, αισθανόμουν πως τελειώνει η ζωή μου! Φυσικά η ζωή μου δεν τελειώσε ίσα- ίσα που ένας καινούργιος δρόμος εμπειριών άνοιξε για μένα. Έκτοτε είδα πολλές αλλαγές πάνω μου. Κυρίως στα πόδια μου. Αν και τη μεγαλύτερη διαφορά την ένιωσα αλλού. Απέκτησα αντοχή και περισσότερη υπομονή. Το τρέξιμο με έκανε πιο δυνατή.
ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ:
Η yoga και το τρέξιμο συνδυάζονται ιδανικά. Αρκετοί δρομείς αναφέρουν ότι οι ασκήσεις αναπνοής που έμαθαν στη yoga, τους βοήθησαν να αποκτήσουν τεχνικές νοητικής αυτοσυγκέντρωσης, ειδικά στις μεγάλες αποστάσεις. Ενώ οι ασκήσεις εδάφους της yoga εκπαιδεύουν το σώμα στην πειθαρχία των διατάσεων και ελαστικοποιούν τους μυς.