Photo: Φιλιώ Σταματοπούλου
Ρούχα και παπούτσια: adidas.
ANNA PRELEVIC
Μοντέλο – Παρουσιάστρια
Φωτογραφήθηκε στο Adidas store Ελληνικό
Η ΑΝΝΑ ΛΕΕΙ:
Μου αρέσει πολύ να τρέχω. Το κίνητρο είναι η αίσθηση που έχεις μετά. Γεμίζει ο οργανισμός με ενδορφίνες και χαμογελάς ασταμάτητα! Συνδυάζει τέλεια την ψυχική και σωματική υγεία.
Έχω συμμετάσχει αρκετές φορές σε δρομικές διοργανώσεις. Στόχος μου είναι να ξεπερνάω τον προηγούμενό μου χρόνο, ακόμα κι αν μιλάμε για λίγα δευτερόλεπτα, αλλά και να απολαμβάνω μια δράση που έχει τρομερά θετικά στοιχεία.
Το αξεσουάρ που δεν αποχωρίζομαι ποτέ είναι το mp3 μου! Δεν μπορώ να τρέξω χωρίς μουσική. Ή μάλλον μπορώ, αλλά δεν το απολαμβάνω. Επιλέγω να ακούω κλασική και hip hop μουσική. Ιδιαίτερα όταν τρέχω μεγάλες αποστάσεις. Αδειάζω το μυαλό μου από σκέψεις και ακούγοντας την αγαπημένη μου μουσική το αφήνω να ταξιδέψει όπου θέλει!
Δεν έχω τρέξει μαραθώνιο, αλλά θα ήθελα πάρα πολύ να το κάνω. Θα ήμουν τρομερά περήφανη για τον εαυτό μου και εκτιμώ πολύ τους ανθρώπους που το έχουν καταφέρει. Ειδικά τους δρομείς, οι οποίοι δεν είναι επαγγελματίες αλλά απλοί άνθρωποι που έχουν κανονικές δουλειές και επιλέγουν να το κάνουν επειδή αγαπάνε τόσο πολύ το άθλημα.
Είναι απίστευτη η αίσθηση όταν τρέχω δίπλα στη θάλασσα. Η θέα, το αεράκι, η δροσιά και ο ήχος του κύματος… αξία ανεκτίμητη. Αν έχει πολύ ζέστη και ήλιο παύει να είναι ευχάριστο οπότε το αποφεύγω. Επίσης έχω προσπαθήσει να τρέξω στο σκοτάδι, έξω από το πατρικό μου στη Θεσσαλονίκη, δεν άντεξα και πολύ όμως, φοβόμουν μήπως σκοντάψω και τραυματιστώ!
Έχω τραυματιστεί σοβαρά όταν έκανα προπόνηση, αλλά όχι στο τρέξιμο. Έκανα πρωταθλητισμό στο καλλιτεχνικό πατινάζ και στα δεκατρία μου είχα σπάσει το πόδι μου την ώρα που έκανα προθέρμανση σε ένα γήπεδο στίβου. Φορούσα γύψο για 3 εβδομάδες. Κάθε φορά, λοιπόν, που κάνω γυμναστική κάνω διατάσεις πριν και οπωσδήποτε μετά την προπόνηση.
Οι μπάρες δημητριακών ολικής άλεσης είναι το αγαπημένο μου υγιεινό σνακ! Μου χαρίζουν απίστευτη ενέργεια για πολλή ώρα. Επιτρέπω όμως στον εαυτό μου «γουρουνιές». Επειδή έκανα πρωταθλητισμό μικρή, το σώμα μου έχει μάθει να τρώει τα πάντα χωρίς να παίρνει εύκολα κιλά και δεν μου αρέσει να στερώ από τον εαυτό μου αυτό που τραβάει η όρεξή μου τη δεδομένη στιγμή. Ειδικά αν γυμνάζεσαι πιστεύω πρέπει να τρως ό,τι θέλεις, αρκεί να μην κάνεις συνέχεια υπερβολές.
Συνήθως τρέχω μόνη, γιατί έτσι καθαρίζει το μυαλό μου. Από την άλλη βέβαια όταν είμαι με φίλες περνάει πιο γρήγορα η ώρα, η απόσταση καλύπτεται χωρίς να το καταλάβεις και ξεχνάς την κούραση.
Το τρέξιμο έχει θηλυκότητα. Μου αρέσει πολύ το dress code που επιλέγουν πολλές γυναίκες την ώρα που τρέχουν. Η adidas έχει κάνει απίστευτη δουλειά. Συνδυάζει το sporty με το girly και το αποτέλεσμα είναι τέλειο.
Το πιο περίεργο περιστατικό που μου συνέβη τρέχοντας ήταν όταν σε δρόμο που δεν είχε πολύ φως, βγήκαν τρία σκυλιά από το πουθενά με κατεύθυνση προς το μέρος μου. Είχα τρομάξει τόσο πολύ! Εκείνη τη στιγμή έκανα κάτι που μου είχε μάθει κάποτε ένας εκπαιδευτής σκύλων, έσκυψα και να έκανα πως τους πετάω κάτι. Ήταν πραγματικά κοντά μου τα σκυλιά όταν έκανα αυτή την κίνηση αλλά τελικά πέτυχε. Το θυμάμαι σαν χθες!
Υπάρχουν μέρες, ακόμα και βδομάδες που δεν έχω διάθεση να τρέξω. Για παράδειγμα, τους καλοκαιρινούς μήνες που έχει απίστευτη ζέστη, δεν έχω όρεξη για τίποτα και συνήθως σταματάω να κάνω οποιαδήποτε γυμναστική. Από την άλλη, αν τύχει να είμαι κοντά σε θάλασσα, το τρέξιμο γίνεται δελεαστικό αφού μετά μπορείς να κάνεις και μια βουτιά, οπότε δεν χάνω την ευκαιρία.
Δεν με εκφράζει η φράση «τρέχω για να μην κάνω δίαιτα». Ίσως γιατί δεν μου αρέσει όταν βλέπω γυναίκες και άντρες να έχουν εμμονή με τα κιλά τους. Πιστεύω πως πρέπει να γυμναζόμαστε κυρίως για να νιώθουμε υγιείς. Τρέχουμε γιατί κάνει καλό στην ψυχολογία μας και αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας κάθε μέρα. Να νιώθουμε χαρούμενοι, να είμαστε ευχάριστοι και να μεταδίδουμε καλή ενέργεια στους γύρω μας.
Είμαστε όλοι διαφορετικοί. Ο καθένας κάνει αυτό που θέλει για να νιώσει καλά με τον εαυτό του. Άλλος τρέχει για πλάκα, άλλος επειδή αγαπάει το τρέξιμο, άλλος επειδή έχει ανάγκη να το κάνει. Όλοι είναι τέλειοι λόγοι.
Στο εξωτερικό ανέκαθεν ήταν τρόπος ζωής το τρέξιμο στην πόλη, το τρέξιμο γενικά. Χαίρομαι που βλέπω να διαδίδεται σιγά-σιγά και στην Ελλάδα αυτή η συνήθεια και ειδικά στις νέες γενιές.
Θαυμάζω τους ανθρώπους που ξεπερνάνε τα όριά τους. Τους ανθρώπους που καταφέρνουν να κάνουν πράγματα που φαίνονται αδύνατα. Μας θυμίζουν πως τελικά είναι όλα στο μυαλό, πως αν θέλουμε κάτι πολύ και επενδύσουμε στην προσπάθεια, θα το πετύχουμε!
ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ:
Ο πραγματικός στόχος όταν συμμετέχεις σε έναν αγώνα δρόμου δεν είναι να κερδίσεις τον αγώνα αλλά να ξεπεράσεις τα όριά σου.
Επιμέλεια κειμένου:ΜΑΓΔΑ ΓΚΟΥΜΑ