Έφη Ρόζη
Κτηνίατρος
Photo: Παναγιώτης Γιαννούτσος – taphteam
Ονομάζομαι Έφη Ρόζη, είμαι κτηνίατρος και ζω στην Αθήνα όπου διατηρώ ένα ιατρικό κέντρο για τους μικρούς-καλύτερους μας φίλους. Αποφοίτησα στην Ελλάδα και έχω μετεκπαιδευτεί στην Αγγλία. Παλιότερα έπαιζα επαγγελματικά βόλεϊ αλλά απ’οταν αποφάσισα να απέχω από τον πρωταθλητισμό ασχολούμαι με διάφορα sports-μορφές αθλητισμού. Αυτό μου δίνει ζωή και ενέργεια να συνεχίσω!
Ο αθλητισμός για μένα είναι τρόπος ζωής. Αθλούμαι απ’οταν θυμάμαι τον εαυτό μου, έχοντας περάσει και από την απαιτητική φάση του πρωταθλητισμού, πλέον αθλούμαι για να είμαι υγιής, να νιώθω καλά με το σώμα μου, να αποσυμπιέζομαι και εντέλει να αποδίδω καλύτερα στις απαιτήσεις της καθημερινότητας.
Θέτω στόχους και θέλω συνεχώς να βελτιώνομαι αλλά το κυριότερο μέλημα μου είναι να μη γίνεται πότε η προπόνηση μου αγγαρεία. Είναι σημαντικό να απολαμβάνω τη διαδικασία, τίποτα δε συγκρίνεται με την ευεξία που νιώθω ύστερα από μια καλή προπόνηση. Η υπέροχη αίσθηση του…«με πίεσα αλλά άξιζε τόσο πολύ τον κόπο τελικά»!
Το τρέξιμο και ο αθλητισμός είναι πίσω από κάθε στόχο και επιτυχία που είχα έως τώρα. Με συντρόφευσε στο άγχος του σχολείου, στο διάβασμα των εξεταστικών, στις εφημερίες και στα απαιτητικά ωράρια μου αργότερα. Πάντα καταφεύγω εκεί για να καθαρίσω το μυαλό μου και να γεμίσω μπαταρίες.
Η καλή διάθεση θα έρθει τρέχοντας.. κατα τ’ άλλα, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο ιδιαίτερο, εκτός από…θέληση!
Εννοείται πως τρέχω με μουσική! Ένα από τα αγαπημένα μου all time classics είναι το Under Pressure, των Queen. Προσπαθώ να αποσπώ το μυαλό μου από το να σκέφτεται ότι τρέχει και ότι κουράστηκε. Επικεντρώνομαι στη μουσική που ακούω, στα μέρη που διασχίζω ή παίζω mind games. Ένα από τα πιο δημιουργικά που μου έμαθε κάποτε ένας προπονητής μου είναι να διαλέγεις ένα αντικείμενο/ αυτοκίνητο/ χρωμα κλπ που θα συναντάς στη διαδρομή σου αλλά όχι πολύ συχνά. Κάθε φορά που το συναντάς τρέχεις στο 100% σου για κάποιο διάστημα. Είναι ό,τι καλύτερο για βελτίωση του endurance!
Έχω συμμετάσχει ξανά σε αγώνες. Ως εμπειρία, μου έμεινε ένας αγώνας φιλοζωικού σκοπού. Παρατηρούσα τη χαρά και το χαμόγελο στα πρόσωπα όλων-ακόμη και ανθρώπων που δεν είχαν ξανατρέξει ποτέ- γιατί ακριβώς γνώριζαν πόσο σημαντικός ήταν ο σκοπός.
Αγαπημένο μου υγιεινό σνακ είναι τα smoothies με φρούτα, πρωτεΐνη και φυστικοβούτυρο, ενώ η “γουρουνιά” που επιτρέπω στον εαυτό μου αν διανύσω αρκετά χιλιόμετρα, η πίτσα μαργαρίτα ή με μανιτάρια!
Το ωραιότερο σημείο που έχω τρέξει ήταν περιμετρικά μιας παγωμένης λίμνης όπου όλα ήταν στολισμένα λόγω Χριστουγέννων.
Φυσικά εντοπίζω θηλυκότητα στο τρέξιμο καθώς απαιτεί δυναμισμό, υπομονή, επιμονή, όραμα, δύναμη και συγκέντρωση – χαρακτηριστικά που εγώ προσωπικά θαυμάζω όσο τίποτα στις γυναίκες.
Τρέχω μαζί με το κατοικίδιό μου την Freya, θα τρέξουμε μαζί και στο Ladies Run. Εννοείται πως υπάρχουν μέρες που βαριέμαι να πάω για τρέξιμο και μεγάλες περίοδοι, όχι απλά εβδομάδες. Τότε αξίζει να πιεστείς περισσότερο, η ικανοποίηση που νιώθεις μετά, είναι 1.000 φορές μεγαλύτερη.
“Τρέχω για να μην κάνω δίαιτα” Η ζωή μου όλη! Δεν έχω κάνει ποτέ δίαιτα. Γενικότερα προσπαθώ να τρώω υγιεινά όσο μπορώ, και απλά όταν νιώθω ότι έχω πάρει κάποια κιλά, επικεντρώνομαι στις προπονήσεις μου.
Πιστεύω πως ο κόσμος τα τελευταία χρόνια τρέχει καθώς γίνονται πιο συλλογικά πράγματα, όπως αγώνες για καλούς σκοπούς ή αγώνες που επικοινωνούνται καλύτερα σε «ανθρώπους εκτός του χώρου». Αυτό, σε συνδυασμό με τις υψηλές απαιτήσεις όλων μας και την ανάγκη μας να ξεφύγουμε, μας στρέφει όλο και περισσότερο σε τέτοιες δημιουργικές και υγιεινές διεξόδους.
Μια ιστορία πραγματική έμπνευση, ανεξαρτήτως του αν κάποιος τρέχει ή έχει σκοπό να τρέξει κάποτε, είναι εκείνη του Dale Greig.
Το μήνυμα μου προς τις γυναίκες είναι να μένουν πιστές στους στόχους τους-όσο δύσκολοι κι αν είναι, όσες «θυσίες» κι αν χρειάζονται. Να μην αφήνουν πότε αυτό που λέει κάποιος, να τις αποπροσανατολίσει!